มองพระจันทร์แล้วคำนึงถึงคนไกล 望月怀远 เขียนโดย จาง จิ่วหลิง 张九龄 กวีในราชวงศ์สมัยถัง
望月怀远 – 张九龄
海上生明月，天涯共此时。
情人怨遥夜，竟夕起相思。
灭烛怜光满，披衣觉露滋。
不堪盈手赠，还寝梦佳期。
มองดวงจันทร์ แล้วคำนึงถึงคนไกล – จางจิ่วหลิง
จันทราลอยเด่นเหนือทะเล ไกลสุดหล้าเวลานี้ก็จันทร์ดวงเดียวกัน
คนมีรักอยู่ไกลแค้นเคืองค่ำคืนที่ยาวนาน ใจครุ่นคิดถึงด้วยเสน่หาทั้งราตรี
ดับแสงเทียนมีแสงจันทร์อาบฉายส่อง สวมเสื้อคลุมเดินเตร็ดเตร่สัมผัสความเย็นของค่ำคืน
ไม่สามารถมอบแสงจันทร์ที่สวยงามแก่คุณ หวังเพียงได้พบในดินแดนแห่งความฝัน
