สถาปนาเทวดา เรียกตามภาษาจีนฮกเกี้ยน ว่า ห้องสิน หรือภาษาจีนกลางว่า เฟิงเสิน หรือเฟิงเสินเหยี่ยนอี้ 封神演义 เป็นนิยายจีน จัดอยู่ในประเภทนิยายภูตผีปีศาจ แต่งโดย สฺวี่ จ้งหลิน 许仲琳 ในสมัยราชวงศ์หมิง โดยห้องสินเล่าเรื่องราว ในสมัยปลายราชวงศ์ซาง จนถึงต้นกำเนิดราชวงศ์โจว
เรื่องราวเริ่มต้นจากการที่ พระเจ้าโจว ตี้ซิน 帝辛 ฮ่องเต้องค์สุดท้ายแห่งราชวงศ์ซาง เสด็จไปไหว้เจ้าแม่หนี่วา แล้วเกิดหลงรัก รูปสลัก ของเจ้าแม่หนี่วา จนเขียนโคลงกลอน แสดงความกำหนัด ไว้บนฝาผนังวัด
เจ้าแม่หนี่วาพิโรธ จึงสั่งให้ นางปีศาจจิ้งจอก 狐狸精 และนางปีศาจไก่ฟ้าเก้าหัว 九头雉鸡精 มาล่อลวงพระเจ้าโจว จนลุ่มหลง โดยนางปีศาจจิ้งจอก ได้มาสิงสู่ร่างของหญิงสาวชื่อว่า ต๋าจี 妲己 ในคืนก่อนที่บิดาของนางจะพานางเข้าถวายตัว
นางต๋าจี่ ได้ทำให้พระเจ้าโจ้ว ลุ่มหลงจนละเลยราชการ ขุนนางคนใด กล่าวทัดทาน ก็สั่งให้ลงโทษวิธีที่โหดร้าย เช่น สร้างเสาทองแดง สุมไฟจนร้อนแล้วนำขุนนางไปนาบเสาร้อน ๆ จนตาย ขุนเหวหน้าพระที่นั่ง ใส่งูพิษ แล้วโยนขุนนางลงในบ่องูพิษ
แม่แต่อัครมเหสีเจียง ก็ถูกนางต๋าจี ยุยงกล่าวหาว่าเป็นกบฎ จนถูกควักลูกตา และลงโทษให้นำไปนาบเสาทองแดง แต่พระองค์เสียชีวิตก่อน
ต่อมา จีชาง 姬昌 เจ้าเมืองขึ้นเมืองหนึ่ง ถูกพระเจ้าโจวพิโรธ สั่งให้ขังไว้ที่เมือง โหยวหลี่ 羑里 ปัวอี้เข่า 伯邑考 บุตรชายคนโตของจีชาง ได้มาทูลขอให้ปล่อยบิดา ฝ่ายนางต๋าจี เห็นว่าปัวอี้เข่า หน้าตาดี จึง ขอพระเจ้าโจว ให้มีคำสั่งให้ปัวอี้เข่ามาสอนนางเล่นกู่ฉิน แล้วยั่วยวน แต่ปัวอี้เข่าปฏิเสธ นางต๋าจีจึงโกรธ ยุยงพระเจ้าโจ้วให้สังหารปัวอี้เข่า แล้วนำเนื้อของปัวอี้เข่าไปทำไส้ขนมเปี๊ยะ แล้วนำไปให้จีชางกิน ฝ่ายจีชางรู้เหตุการณ์ทั้งหมด แต่จำใจต้องกินขนมเปี๊ยะนั้น เพื่อให้พ้นโทษ
ต่อมาพระเจ้าโจ้ว สั่งให้ปล่อยตัวจีชาง จีชางจจึงกลับไปยังแคว้นซีฉี บ้านเกิด
กล่าวถึง เจียงจื่อหยา 姜子牙 ลูกศิษย์ของหยวนสือเทียนจุน 元始天尊 ลาอาจารย์มาตามหาเจ้านายที่แท้จริง โดยวิธีการตามหาเจ้านายของเจียงจือหยาคือ นั่งอยู่ริมน้ำแล้วตกปลาโดยไม่ใส่เหยื่อ ชาวบ้านชาวช่องเห็นก็แปลกใจจึงพากันมาถามไถ่ เขาว่า เขามิได้กำลังตกปลา แต่กำลังตกพระราชา
เรื่องราวของเขาร่ำลือไปถึงจีชาง จีชางฟังแล้วก็สนใจ จึงแวะเวียนมาหาเจียงจื่อหยา และขอให้เขามาช่วยปกครองบ้านเมือง
เจียงจื่อหยาขอให้จีชาง ช่วยเขาเข็นเกวียนก่อน จีชางก็ช่วยเข็นไปได้แปดร้อยก้าว เจียงจื่อหยาก็ทำนายว่าจีชางจะได้ตั้งราชวงศ์ใหม่ และราชวงศ์นี้จะยืนยาวไปแปดร้อยปี จากนั้นเจียงจื่อหยาตกลงมาเป็นที่ปรึกษาให้จีชาง แต่หลังจากนั้นไม่นานจีชางก็สิ้นลม ก่อนตายจีชางฝากเจียงจื่อหยาให้ดูแลจีฟา 姬發 บุตรชายคนรองให้ได้บริหารบ้านเมืองต่อไป
กำเนิดไฉเสิน ปางบุ๋น ปี่กั้น
เจียง จื่อหยา ใช้กระดูกเสี่ยงทายว่า ข้าราชการคนสำคัญของพระเจ้าโจ้วกำลังสิ้นไป หนึ่งในนั้น คือ ปี่ กั้น (ปิกัน) เจียง จื่อหยา ได้พบและมอบเครื่องรางให้ปี่ กั้น ไว้คุ้มภัย พร้อมกับให้คำแนะนำบางอย่างไว้
อย่างไรก็ดี คืนหนึ่ง เทวดาหลายองค์มาร่วมโต๊ะเสวยกับพระเจ้าโจ้ว ปี่ กั้น เห็นผิดสังเกตและทราบว่า เป็นปิศาจจิ้งจอกแปลงมา ปี่ กั้น ก็รอให้ปิศาจเหล่านั้นกลับรัง ก่อนสั่งให้ทหารฆ่าทิ้งเสียให้หมด
ปี่ กั้น นำขนจิ้งจอกมาทำภูษาถวายพระเจ้าโจ้ว นางต๋าจี่เห็นขนของเพื่อนปิศาจจิ้งจอกก็แค้นใจ นางจึงทูลพระเจ้าแผ่นดินว่า นางมีโรคหัวใจซึ่งรักษาได้ก็แต่โดยการบริโภค “หัวใจพิสุทธิ์เจ็ดห้อง” (ฉบับแปลไทยว่า ตับมังกร) และปี่ กั้น ซึ่งผู้คนนับถือกันเสมือนพ่อพระ มีหัวใจเช่นนั้น
พระเจ้าโจ้วจึงเรียกให้ปี่ กั้น แสดงความจงรักภักดี ปี่ กั้น ได้ฟังก็รำลึกถึงคำแนะนำของเจียง จื่อหยา ก็กลืนเครื่องรางนั้นลงท้อง แล้วควักหัวใจตนเองออกมาถวาย โลหิตไม่หยาดสักหยด และปี่ กั้น มิได้เป็นอันตรายอย่างใดเลย
ครั้นแล้ว ปี่ กั้น ก็เดินออกจากวัง เจียง จื่อหยา ห้ามปี่ กั้น เหลียวหลังกลับไปมองอีกจนกว่าจะถึงบ้าน จึงจะรอดชีวิต
ขณะที่ใกล้จะถึงบ้านอยู่แล้วนั้นเอง แม่ค้าคนหนึ่งร้องว่า มีกะหล่ำไร้หัวใจมาขาย ปี่ กั้น ได้ฟังก็ฉงน จึงหันไปดูแล้วถามว่า กะหล่ำไร้หัวใจคืออะไร หญิงนั้นก็ตอบว่า กะหล่ำไร้หัวใจก็เหมือนคนไร้หัวใจ กะหล่ำอยู่ไม่ได้ถ้าไร้หัวใจฉันใด คนก็อยู่ไม่ได้ถ้าไร้หัวใจฉันนั้น พอหญิงแม่ค้าพูดจบ ปี่ กั้น ก็ล้มลงตาย หญิงนั้นก็คืนร่างเดิม คือ ภูตพิณหยก
สงครามระหว่างซาง และโจว
ต่อมา จึงได้เกิดสงครามระหว่าง จีฟา และ พระเจ้าโจ้ว ในท้ายที่สุดแล้ว กองทัพจีฟาทำลายพระเจ้าโจ้วได้สำเร็จ และสถาปนาราชวงศ์ใหม่คือราชวงศ์โจว โดยมีเจียงจื่อหยาเป็นเจ้าอัครเสนาบดี คนแรก
หลังสงคราม หยวนสือเทียนจุน อาจารย์ของเจียงจื่อหยาได้มอบบัญชีการแต่งตั้งเทวดามาให้เจียงจื่อหยา เจียงจื่อหยาจะได้ใช้บัญชีนั้นตั้งขุนศึกทั้งฝ่ายราชวงศ์ซางและราชวงศ์โจวขึ้นเป็นเทวดา
