โต้วจั้นเชิ่งฝอ โต่วเจี่ยงเส่งฮุด 斗战胜佛 ยุทธวิชัยพุทธะ เป็นพระนามของซุนอู่คง ฉีเทียนต้าเสิน หรือเทพเจ้าเห้งเจีย ที่ได้รับเมื่อบรรลุผลเป็นพระโพธิสัตว์แล้ว
ในวรรณกรรมเรื่องไซอิ๋ว
ท่านถือกำเนิดจากหินวิเศษ จึงมีนามว่า ลิงหิน สือโหว 石猴 อาศัยอยู่ในภูเขาฮัวกั่วซาน 花果山 เป็นพญาวานรโสภา เหม่ยโหวหวัง 美猴王
ต่อมาเมื่อท่านเห็นความเจ็บและความตายของเหล่าบริวารลิง จึงต้องการแสวงหาหนทางหลุดพ้น จึงได้เข้าฝากตัวเป็นศิษย์ของ ผู่ถีจู่ซือ 菩提祖师 และได้รับพระนามว่าซุนหงอคง หรือซุนอูคง หมายถึง ผู้ตื่นรู้ในความว่าง สำเร็จวิชาแปลงกาย 72 ท่า สามารถขี่เมฆ และมีกระบองวิเศษ เป็นอาวุธ
ต่อมาท่านได้ขึ้นไปก่อความหายนะบนสวรรค์ ด้วยคำแนะนำของไท่ไป๋ซิงจวิน ทำให้เง็กเซียนฮ่องเต้ แต่งตั้งให้ท่านเป็น ปี้หม่าเวิน 避马瘟 ผู้เลี้ยงม้าสวรรค์
ภายหลังท่านรู้ว่าตำแหน่งที่ได้ เป็นตำแหน่งชั้นต่ำ จึงอาละวาดบนสววรค์
ต่อมาท่านได้ตั้งตนเองเป็นผู้ยิ่งใหญ่เสมอฟ้า หรือ ฉีเทียนต้าเสิน 齐天大圣 จึงได้ถูกพระยูไลทรงกักขังไว้ใต้ภูเขาห้านิ้ว นานกว่าห้าร้อยปี
ต่อมา ด้วยคำแนะนำของพระโพธิสัตว์กวนอิมทำให้พระถังซำจั๋งได้มาช่วยเหลือซุนอู่คง จคงได้รับฉายาใหม่ว่า สิงเจ่อ 行者 หรือ เห้งเจีย หมายถึงผู้ฝึกปฏิบัติ
ในระหว่างการเดินทางไปชมพูทวีปเพื่ออัญเชิญพระไตรปิฎก ท่านได้ปราบอสูรร้ายตลอดเส้นทาง เอาชนะความยากลำบากและความทุกข์ยากถึง 81 ครั้ง ก่อนที่จะเดินทางถึงชมพูทวีปและเชิญพระไตรปิฎกสำเร็จ
คำว่า “ยุทธพิชัยพุทธะ” พระนามของท่านนี้ มีความหมายว่า “พระพุทธเจ้าผู้ชนะการต่อสู้” หรือ “พระพุทธเจ้าผู้ชนะสงคราม”
พระนามนี้ เป็นพระนามที่ท่านได้รับแต่งตั้งจากพระยูไล หลังเสร็จสิ้นภารกิจอัญเชิญพระไตรปิฎกในวรรณกรรมจีนเรื่อง ไซอิ๋ว นัยยะหมายถึงการต่อสู้รบกับกิเลสเอาชนะใจตนเอง
ในระหว่างเดินทางเชิญพระไตรปิฎก เห้งเจียค่อยๆ เอาชนะความเย่อหยิ่ง ความโกรธ และเปลี่ยนจากการพึ่งพากำลังเพียงอย่างเดียว ไปสู่ความเข้าใจถึงความสำคัญของความเมตตาและปัญญา
ด้วยความสำเร็จอันโดดเด่นในการปราบอสูรร้าย และความภักดีและความซื่อสัตย์อันไม่เสื่อมคลายของท่าน ทำให้ในที่สุดท่านได้รับสมญานามว่า พระพุทธเจ้าผู้ชนะสงคราม
ต่อมาเมื่อบรรลุธรรม ท่านจึงได้รับนามว่า ต้าเชิ่งโฝจู่ หรือ ไต๋เสี่ยฮุดโจ้ว 大聖佛祖
