ตงจื้อ ตังโจ่ย เทศกาลไหว้ขนมบัวลอย เทศกาลฤดูหนาวจีน

เทศกาลตังโจ่ย หรือ ตงจื้อ คือ เทศกาลฤดูหนาวของจีน ในยุคโบราณ ชาวจีนให้ความสำคัญกับเทศกาลตังโจ่ยไม่แพ้วันตรุษจีน เพราะถือเสมือนเทศกาลสิ้นปี ในวันนี้จะนิยมกินขนมคล้าย ๆ ขนมบัวลอยของไทย ดังนั้นจึงเรียกอีกชื่อหนึ่งว่า เทศกาลไหว้ขนมบัวลอย

ตงจื้อ ตังโจ่ย เทศกาลไหว้ขนมบัวลอย เทศกาลฤดูหนาวจีน Read More

กานจือ 干支 แผนภูมิสวรรค์

กานจือ 干支 คือ แผนภูมิสวรรค์ใช้สำหรับการนับวันและปีแบบดั้งเดิม ซึ่งเป็นสิ่งสำคัญในโหราศาสตร์ของจีน

กานจือ 干支 แผนภูมิสวรรค์ Read More

พันมังกรพ่นน้ำ 千龙吐水

ตามขอบฐานรากของอาคารขนาดใหญ่และสำคัญ เช่น พระราชวังหรือวิหาร จะมีช่องระบายน้ำเป็นหัวสัตว์มงคล เพื่อช่วย ระบายน้ำฝน ที่ตกลงบนลานหรือระเบียงหิน​โดยวัสดุของท่อระบายน้ำนี้ มักทำจากหิน เช่น หินอ่อนขาว หรือหินแกรนิต สัตว์มงคลเหล่านี้ คือชือ 螭 สัตว์ศักดิ์สิทธิ์ในตำนานของจีน ซึ่งเป็นหนึ่งใน ลูกของมังกร โดยรางระบายน้ำรูปสัตว์ เหล่านี้เรียกว่า ชือโส่ว ​螭首 Chī shǒu แปลตรงตัวว่า หัวของชือ เนื่องจากเชื่อว่าสัตว์ชนิดนี้ชอบน้ำ จึงถูกนำมาใช้ประดับเป็นช่องทางสำหรับให้น้ำไหลออกจากอาคาร​ สำหรับในพระราชวังต้องห้าม โดยเฉพาะรอบฐานรากสามชั้นของ พระตำหนักไท่เหอ …

พันมังกรพ่นน้ำ 千龙吐水 Read More

อาหารจีนเลิศรส เจี้ยงไช่ 酱菜 ผักดองของหนานจิง

ผักดองของหนานจิง เรียกเป็นภาษาจีนว่า เจี้ยงไช่ (酱菜 – Jiàngcài) หรืออาจเรียกว่า หนานจิง เจี้ยงไช่ ในอดีต การขนส่งอาหารไม่สะดวก ทำให้ผักสดหายากและมีราคาสูงในช่วงฤดูหนาว ชาวหนานจิงจึงใช้วิธีการดองผักเพื่อเก็บรักษาไว้บริโภคได้ยาวนานตลอดฤดูหนาวและถึงฤดูร้อนปีถัดไป เป็นภูมิปัญญาในการถนอมอาหารที่สำคัญ วัตถุดิบหลักที่นิยมนำมาดองมากที่สุดคือ ผักกาดขาว (Cabbage) โดยเฉพาะชนิดที่เรียกว่า เกากึ้งไป๋ (高梗白 – Gāo Gěng Bái) รวมถึงหัวไชเท้าและแครอทก็ถูกนำมาใช้ด้วย ผักดองของหนานจิง มีรสชาติที่ กลมกล่อม โดยทั่วไปจะมีรสชาติ เปรี้ยว, …

อาหารจีนเลิศรส เจี้ยงไช่ 酱菜 ผักดองของหนานจิง Read More

11.11 กวงกุ้นเจี๋ย 光棍节 วันคนโสดจีน

วันที่ 11 เดือน 11 (พ.ย.) ที่ถือเป็น “วันคนโสด” (Singles Day) ของจีน โดยในภาษาจีนจะเรียกว่า “เทศกาลกวงกุ้น” (光棍节) ซึ่งคำว่า ‘กวงกุ้น’ (光棍) นอกจากจะมีความหมายว่า ท่อนไม้ ยังเป็นสแลงแปลว่า เป็นโสด ได้ด้วย

11.11 กวงกุ้นเจี๋ย 光棍节 วันคนโสดจีน Read More

การนับเวลาแบบจีน

ระบบการนับเวลาของจีนโบราณเรียกว่า ชั่วยาม หรือ สือเฉิน 时辰 เป็นการวัดเวลาแบบจีนโบราณ โดยมาจาการวัดเวลาโดยใช้ นาฬิกาแดด หรือ ยื่อกุ้ย 日晷 ซึ่งจะอ่านเวลาโดยการสังเกตเงาของดวงอาทิตย์ที่ตกลงมาบนหน้าปัดของนาฬิกา ซึ่งแบ่งออกเป็น 12 ช่อง แต่ละช่องมีหน่วยนับเป็น ชั่วยาม เรียกว่า สือเฉิน 时辰 โดยแต่ละชั่วยามจะมีระยะเวลาประมาณ 2 ชั่วโมง ใน 1 วันจะมีทั้งหมด 12 ชั่วยาม ชั่วยามละประมาณ 2 …

การนับเวลาแบบจีน Read More