ภาพวาดการเล่นน้ำแข็งเป็นภาพวาดบนผ้าไหมสีที่วาดโดยจิตรกรในราชสำนักจางเหว่ยปัง และเหยาเหวินฮั่น ในสมัยจักรพรรดิเฉียนหลง แห่งราชวงศ์ ชิง
ภาพวาด มีความยาว 35 เซนติเมตร และกว้าง 578.8 เซนติเมตร ปัจจุบันจัดเก็บอยู่ที่ พิพิธภัณฑ์พระราชวังต้องห้ามกู้กง
การเล่นสเก็ตน้ำแข็งเป็นกีฬาตามฤดูกาล ในสมัยราชวงศ์ชิง ในพระราชวังหลวงมีธรรมเนียมการเล่นสเก็ตน้ำแข็งในฤดูหนาว ซึ่งถือเป็นธรรมเนียมประจำชาติ
จักรพรรดิเฉียนหลงตรัสว่า “การเล่นสเก็ตน้ำแข็งเป็นสิ่งที่รัฐให้ความสำคัญอย่างยิ่ง”
ทุกปีจะมีการคัดเลือกนักสเก็ตน้ำแข็งฝีมือดีจากทหารแปดกองพลมาฝึกฝนในพระราชวัง และมีการแข่งขันสเก็ตน้ำแข็งบนลานน้ำแข็งของสวนตะวันตกตั้งแต่ช่วงเหมายันจนถึงช่วงที่หนาวที่สุดของฤดูหนาว
สถานที่เล่นสเก็ตน้ำแข็งที่ปรากฏในภาพนี้ น่าจะเป็นผืนน้ำทางใต้ของสะพานจินอ้าวหยูเฟิง (ปัจจุบันคือสะพานเป่ยไห่) และการแสดงคือการแข่งขัน “การหมุนมังกรและการยิงลูกบอล”
ทางด้านขวาของภาพ ล้อมรอบด้วยผู้คน คือลานสเก็ตน้ำแข็งอันงดงามของจักรพรรดิ บนลานสเก็ตน้ำแข็ง ผู้ถือธงและนักธนูเรียงแถวสลับกัน ลื่นไถลและบิดตัวไปบนน้ำแข็ง มองจากระยะไกลแล้วดูคล้ายมังกร ใกล้กับบัลลังก์มีประตูที่มีลูกบอลแขวนอยู่ด้านบน เรียกว่า “ลูกบอลสวรรค์” เมื่อทีมหมุนมังกรมาถึงจุดนี้ พวกเขาก็จะยิงธนู และผู้ที่ยิงถูกเป้าจะได้รับรางวัล
นอกจากนี้ ยังมีการแสดงกายกรรมต่างๆ มากมายภายในทีมสเก็ต เช่น การรำมีด การสร้างพีระมิดมนุษย์ และการเล่นสเก็ตลีลา ท่าทางต่าง ๆ
กิจกรรมสเก็ตน้ำแข็งนี้ ทำให้ฤดูหนาวอันหนาวเหน็บมีชีวิตชีวาขึ้น
จักรพรรดิเฉียนหลงทรงสั่งให้จิตรกรวาดภาพฉากการเล่นสเก็ตน้ำแข็งลงบนม้วนกระดาษเพื่อเก็บสะสมไว้หลายครั้ง ม้วนกระดาษเหล่านี้น่าจะเป็นภาพที่สมจริง ถ่ายทอดฉากต่าง ๆ ในยุคนั้น
