เจี้ยนปิงกั่วจื่อ 煎饼馃子 เป็นอาหารว่างขึ้นชื่อจากเมืองเทียนจิน ประเทศจีน ซึ่งคนท้องถิ่นนิยมรับประทานเป็นอาหารเช้า
การทำเจี้ยนปิงกั่วจื่อ ได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นมรดกทางวัฒนธรรมที่จับต้องไม่ได้ของเทศบาลเมืองเทียนจิน และกล่าวกันว่าเจี้ยนปิงกั่วจื่อ เป็นหนึ่งในอาหารเช้าริมทางที่ชาวจีนชื่นชอบมากที่สุดโดยเฉพาะอย่างยิ่งในเทียนจินและมณฑลที่อยู่ใกล้เคียง
เจี้ยนปิงกั่วจื่อ 煎饼馃子 ประกอบด้วยแป้งถั่วเขียวแผ่นบาง ไข่ และแป้งทอด 油条 เสิร์ฟพร้อมซอสเต้าเจี้ยว ต้นหอมซอย เต้าหู้หมัก และซอสพริก
ประวัติศาสตร์เกี่ยวกับเจี้ยนปิงในมณฑลซานตง
เจียนปิงกัวจื่อมีต้นกำเนิดในภาคเหนือของจีน ประวัติศาสตร์ของมันสามารถสืบย้อนกลับไปได้ 2,000 ปี ถึงมณฑลซานตงในช่วงยุคสามก๊ก (ค.ศ. 220–280) ตำนานเล่าว่า
จูกัดเหลียง คิดค้นขนมชนิดนี้ขึ้น เมื่อครั้งที่เขาต้องการเลี้ยงทหารหลังจากที่กระทะเหล็ก อุปกรณ์การทำอาหารของพวกเขาหายไปในระหว่างการเดินทัพหนีกองทัพโจโฉ
ขงเบ้งจึงได้สั่งให้ทหาร ผสมน้ำกับแป้งสาลี เพื่อทำแป้ง แล้วนำไปทาบนโล่หรือฆ้องแบนๆ บนเปลวไฟ
เชื่อกันว่าอาหารจานนี้ ช่วยเพิ่มขวัญกำลังใจของทหารและช่วยให้กองทัพของขงเบ้งชนะการต่อสู้
หลังจากนั้น เจี้ยนปิงกั่วจื่อ จึงถูกสืบทอดวิธีทำจากรุ่นสู่รุ่น ในมณฑลซานตงและค่อย ๆ แพร่กระจายไปยังส่วนต่างๆ ของจีน
