หนึ่งในบทกวีที่มีชื่อเสียงของหลี่ไป๋ กวีเอกในสมัยราชวงศ์ถัง คือ บทกวี ดื่มเดียวดายใต้เงาจันทร์ 月下獨酌 Drinking Alone under the Moon โดยหลี่ไป๋ เคยกล่าวว่า ครั้งหนึ่ง เขาได้ตกจากเรือ ลงไปในเเม่น้ำ ขณะที่กำลังเมาและพยายามจะไขว่คว้าพระจันทร์
月下独酌 — 李白
花间一壶酒，独酌无相亲。
举杯邀明月，对影成三人。
月既不解饮，影徒随我身。
暂伴月将影，行乐须及春。
我歌月徘徊，我舞影零乱。
醒时相交欢，醉后各分散。
永结无情游，相期邈云汉。
ดื่มเดียวดายใต้เงาจันทร์ 月下獨酌 – หลี่ไป๋
ไหสุราประหนึ่งดังดอกไม้ เดียวดายไร้เพื่อนดื่ม
ยกจอกขึ้นเชิญจันทร์สว่าง ทอแสงรวมเงาข้า เป็นสาม
จันทร์ลอยเลื่อนไม่อาจดื่ม เงาเคลื่อน คล้อยตาม กายข้า
ทั้งจันทร์และเงาอยู่เป็นเพื่อน เริงรื่น ก่อนฤดูใบไม้ผลิ
เมื่อข้าร้องเพลง จันทร์ทอแสง เมื่อข้าเริงระบำ เงาสั่นไหว
เมื่อยังตื่น ร่วมสรวลเสเฮฮา เมื่อเมาแล้ว ต่างต้องแยกจากกัน
มิตรภาพของเรายังคงอยู่ตลอดไป และพบกันใหม่ที่ทางช้างเผือก
